ORKISZ

Czym różni się zwykła mąka od mąki orkiszowej i dlaczego mąka orkiszowa jest lepsza ?

Przede wszystkim orkisz wykazuje więcej właściwości zdrowotnych takich jak regulacja metabolizmu, obniżanie poziomu cholesterolu i cukru we krwi. Są dowody na to, że posiada także właściwości antyrakowe. Zalety swoje wykazuje także w tak pozornie mało ważnych aspektach naszego zdrowia jak lepsze wypróżnianie. Ma to pozytywny wpływ na nasze samopoczucie umysłowe jako że mózg wraz z jelitem grubym są od siebie ściśle współuzależnione.

Orkisz posiada inny, bardziej przyswajalny niż pszenica gluten. Gluten orkiszowy w mniejszym stopniu ogrzewa ciało, jednak pozyskuje dla niego znacznie więcej energii. 

Mówi się, że „prymitywny” orkisz był przez ludzi stosowany w czasach walk gladiatorów i żołnierzy. Mieli oni większe zapotrzebowanie na energię, mniejsze na ciepło. Później w wyniku ewolucji człowiek osiadł i jego potrzeby zmieniły się. W czasach współczesnych gdzie stres dochodzi do granic wytrzymałości ludzkiej, znów ukazało się zapotrzebowanie na większą dawkę energii. Na tym polu najlepiej spisuje się orkisz, Dużej ilości nieprzyswajalnego glutenu pszenicznego obecnie nie jesteśmy w stanie strawić co skutkuje złogami w narządach wewnętrznych, alergiami, długofalowym kaszlem i zmorą naszych czasów - otyłością na poziomie komórkowym.

Strona o orkiszu    www.orkisz.com 

ZDROWIE to największa wygrana w życiowym kole fortuny

Ważne jest abyśmy pamiętali, że wstąpienie organizmu w stan zdrowia przebiega zawsze według pewnych niezmiennych zasad. Musimy podjąć zawsze trzy kroki  (3xR)

1. REKONWALESCENCJA

 odnowa, odżywianie, odpoczynek, sen

2. REGENERACJA 

zasoby, utrzymanie, wypoczynek, umiarkowany regularny trening

3. REHABILITACJA 

koordynacja, wzmocnienie, regularny trening, regularne odżywianie


TO PROSTE
Zawsze wtedy gdy postęp w dążeniu do zdrowia zatrzymał się, musimy wrócić do poprzedniego etapu.
Jeśli nastał całkowity, długotrwały (przewlekły) zastój lub pogłębienie objawów należy wrócić 2 etapy wstecz  lub jeden wstecz na znacznie dłuższy czas.

Gorączka

Gorączka, czyli podwyższona temperatura ciała jest najbardziej naturalnym stanem organizmu świadczącym o jego walce z potencjalnym zagrożeniem. Podczas gorączki organizm posiada szczególne właściwości, do spalania toksycznych cząstek. Ciało zachowuje się w tym czasie jak hydraulicznie zamknięty piec, mający ogromną moc spalania. Musi być jednak odpowiednio odżywione aby jego ścianki nie doznały uszkodzenia wraz ze wzrostem temperatury.

To czas na "skrupulatny" odpoczynek, na regenerację tkanek, mobilizację systemów obronnych.

"Niewiele jest zjawisk w świecie żywym tak wyraziście zaznaczonych przez Naturę i odróżnialnych, jak choroba i zdrowie. Wśród historyków medycyny nie ma wątpliwości, że człowiek potrafił odróżnić zdrowy organizm od chorego od zarania swojej ewolucji i rozwoju cywilizacyjnego, zanim jeszcze pojawiło się słowo i pojęcie medycyna. Wydaje się to oczywiste nie tylko w wymiarze historycznym - pokoleniowym, ale również w osobniczym. Każdy bowiem człowiek, już w pierwszych latach swojego życia, jeszcze jako dziecko uczy się i doświadcza na sobie samym, czym różni się choroba od zdrowia. Jedną z cech umożliwiających to rozróżnienie jest niewątpliwie gorączka. Gorączka była (i jest) zwiastunem choroby. Choroby często kończącej się śmiercią. Znakiem, że jest się wystawionym na działanie sił niszczących. Dlatego człowiek z lękiem odnosił się do gorączki. Przyjmował z niepokojem fakt jej pojawienia się u siebie lub u bliskiej osoby. Obsesyjny bywa lęk rodziców wobec gorączki u dziecka. Sir William Osler (1849-1919), lekarz urodzony w Kanadzie, uważany powszechnie za jedną z najwybitniejszych i najbardziej wpływowych postaci medycyny przełomu XIX i XX wieku twierdził, że do największych nieszczęść trapiących rodzaj ludzki należą gorączka, głód i wojna (patrz motto). Dzisiaj, w wyniku postępu naukowego w medycynie i biologii wiemy, że Osler mylił się co do gorączki. Stwierdzenie wygłoszone przez niego podkreśla wagę zagadnienia gorączki w medycynie, jednak jego treść wyraża przekonanie, że gorączkę należy zaszeregować do chorób, do wrogich człowiekowi sił. Pogląd, że gorączka jest chorobą, kształtowany był w medycynie przez tysiąclecia i stanowił odzwierciedlenie wiedzy o naturze chorób i zjawisk fizjologicznych. Z tym stanowiskiem ścierało się jednocześnie przekonanie, że gorączka jest naturalną siłą służącą do zwalczenia choroby. Od czasów starożytnych, poprzez średniowiecze, aż do XIX wieku teorie o naturze gorączki, jej genezie i roli, były wynikiem interakcji doktryn i idei filozoficznych z naukami doświadczalnymi. W minionych wiekach teoria gorączki stanowiła jeden z najbardziej ważkich problemów praktyki i filozofii medycyny. Obecnie jest to jedno z najbardziej zapomnianych i zaniedbanych zagadnień biomedycyny, rodzących nieporozumienia nie tylko w polskiej literaturze medycznej. Moja blisko trzydziestoletnia praca badawcza i studia literaturowe nad gorączką upewniają mnie o tym, że jest ona elementem wrodzonego układu obronnego. Stąd myślą przewodnią niniejszego opracowania jest przekonanie o istotnej, korzystnej roli gorączki w uruchamianiu i montowaniu procesów immunologicznych organizmu. Przedstawiam archiwalne i współczesne wyniki badań naukowych wyraźnie świadczące o tym, że gorączka sama w sobie nie jest „toksycznym produktem infekcji". Jest natomiast adaptacyjną reakcją obronną organizmu, cechą wykreowaną u zarania ewolucji życia i zachowaną przez Naturę. Opisuję dzieje teorii gorączki i historię współczesnych nad nią badań, które doprowadziły do dzisiejszej terminologii naukowej i znajomości fizjologicznego mechanizmu genezy tego od wieków fascynującego ludzkość zjawiska."

Szczegóły książki

Tytuł	Geneza gorączki. Biologiczne mechanizmy i praktyka medyczna
Autor	Wiesław Kozak
Wydawca	Uniwersytet Adama Mickiewicza

 ‎"Jest to znakomita praca naukowa poświęcona tak wielkiemu problemowi, jakim jest gorączka. Autor jest wybitnym znawcą zagadnienia.Profesor Kozak od początku sugeruje korzyści, jakie daje organizmowi gorączka, stymulując jego układ immunologiczny. Warto byłoby, żeby książka ta znalazła wielu czytelników - medyków." Prof. dr hab. Waldemar Jędrzejczyk


Uwaga!  Aby ciało mogło podczas temperatury pracować bez zarzutu musi być odpowiednio przygotowane. Między innymi powinno w tym celu zostać poddane,  przez okres co najmniej sześciu tygodni wymagającej diecie .


Ta informacja podana jest wyłącznie w celach informacyjnych.